Thursday, September 30, 2010

ළමා ළොව..........


වැලි සෙල්ලම් බත් උයල
කෝන් පිටිටු ඉදවාපු
කුඹුරෙ පිදුරුගොඩට ගොස්
පිනුමි කරනම් ගැහුව
කැලෑ රොද පීරලා
අඹ රඹුටං දං කෑව
දුව පැණ නැටුව අපෙ ළමා කාලය
නැත නැවත කවදා එන්නෙ
කිසිම දින කිසිවෙකුට ...............

දැන් ඇත පොඩ්ඩන්ගෙ
සෙල්ලම් තුවක්කු
කාර් ගේමි කාර්ටූන්
රජකරයි ළමා ලොව
ගිළ දමා එළිමහන්
නිදහස .....

අත් පා සොළවන්න
නටන්නට පනින්නට
කළක් නැත ළමා ලොව
පොත පතට හිර වෙලා
අද වගේ එක් දිනක්
සෑ‍‍හේද ළමයින්ට
ළමා ළොව ජය ගන්න

කිමිදැයි යන්නේ ගම් බලා.........


සොයයි දඩිබිඩියේ
කිසිවක්
අතපතගසා තම බෑගය තුළ........
සෙයූදේ හමුනොවූවද,
නොයිවසිල්ලෙන්
යලියලිත් සොයන දෑ
කුමක්දැයි.....

ඇදෙයි නුදුරින්
බස් රියක්
අදහගනු ‍නොහැකි විය,
තවත් නැත
අතට හසුවුයේ......
තිබුනෙ එපමණයි
සන්තටම ඇය ළඟ,
නෙත් යොමා
බැලූ සඳ
බෑගයට
විෂ්මයකි ........
අනේ එම කබල් බෑගයෙහි
කපල්ලෙකි පොළව පෙණෙනා .....

Monday, September 27, 2010

සති පොළදා........


පෙරදා රැයේ නොනිදා
බතක් බැඳ‍ගෙන
උදේම ඇවිදින්
අහුරා හිමි තැනම
ඇයගේ බඩු පොදිය ......
කෑගසා ගිරිය පුප්පා
එදා වේල සොයන්නට
පැමිණි ඇය.........
නැවත යන්නේ
සතිපොළ හමාර වූ විටය

ඇගේ සිඟිති දියණිය
වැට අයිනට ඇවිත් ‍
දෙනෙත් අයමින්
බලා සිටින්නේ
මව එනතුරුය............

මවගේ හිස මත ඇති
බඩු පොදිය දැක
ටිකිරි සිනා රැළි නංවන්නේ
චූටි දුවට
සෙල්ලම් බඩු ගෙනාවැයි සිතාය.‍...........
එහෙත්,
විකුණාගත නොහැකි බඩු දැක
ටිකිරි සිනා මුව මුකුළිතව
නෙත කඳුලින් බර විය........




Sunday, September 12, 2010

ඩෙංගු විෂ.........


මුලු මුලුව සැගවී
ඇඳිරියෙහි එළියට පනින
කුණු කණුව කියමින්
කරච්චල කෙඳිරිල්ල
ඇග වටේ ඇවිදින්
රිදුම්දී සිපගන්න
ආදරෙයි කියමින්
විෂ දළ වලින් විදින.....

තිගැස්සී අතින් දී පහරක්
චටස් ගා මැරූවද
ඇග පුරා පැතිර යයි
ඩෙංගු මදුරුවාගේ විෂ
බෙහෙත් දී සුව කළත්
යම් අයෙක්,
නැත බෙහෙත් ඔරොත්තුව
සුවකරන්නට අයෙක්
මෙළොවින්ම සමු අරන්
නෙත්පියූ ඒඅයට
හදවතින්ම පිං දෙමු
මෙවන් දුක් නොවන්නට .............


Thursday, September 9, 2010

අපේ අම්මාවරු...................


පාලු රැයේ පාලු කපනා
මියුරු ගීය නුඹයි...
අන්දකාර රැයේ අඳුර දුරලන
පසලොස්වක සඳ නුඹයි ...
උදෑසන මල් සුවඳ ගෙනදෙන
ඒ සුවඳ මල නුඹයි ...
මද්දහන අවුපූට දුරලා
සෙවන දෙන මහ රුක නුඹයි...
එහිදි දැනෙනා පිපාසය දුරලන
ඒ සිසිල් පැන් ‍පොද නුඹයි...
සියලු දුක් ගිණි නිවා දමනා
සිතුමිණ අපෙ නුඹයි අම්මේ............

Wednesday, September 8, 2010

දුක් උසුලන පියවරු............


නෙතුපියන් යට
කඳුලු සඟවා
සිනහ මුව ලොවට පෙන්වා
දරා සිටියද හිස මත
මහමෙරක් දුක් ...................
නොපෙන්වා එය
කිසිම කෙනෙකුට
ඉඳීවි සැහැල්ලුවෙන් මෙන් ...........

ලොවම නිදි ගත් රැයේ අවදිව
නෙතුපියන් යට
නිදන් කළ කඳුලින්
දෙකම්මුල සෝදා
දුක් කන්ද
දියකර දමන්නට
දරන වෑයම
කවදා නිම කරන්නද
රත්තරං පියානණි ..............

Tuesday, September 7, 2010

දැන් කාලේ කොල්ලෝ..........


හායි කියල ඇවිදින්
සිත දිනාගෙන
මේන්න කියා දීලා ආදරෙ
හද පත්ලටම.........
ඌයි කියන තරමට
හිත රිදවාලා
සිත හැදෙන්න කිසිවක්
නොකියාම
බායිකියල යනවා
සිත රවටාලා............


Wednesday, September 1, 2010

විකසිත මල් හා පරවූ මල්.....



විකසිත මල් ගොන්නෙ සුවඳ
හදවතේ ලැගුම් ගෙන
සුවඳ කළා
නොඅඩුව ‍........

පෙති පරවී ගිළිහී
යන මල් ‍‍‍ගොන්නෙ
සුවඳ අඩුවී
ටි‍කෙන් ටික ......
හදවතේ රිදුම් දී
දුගඳ දසත හමයි.........