Thursday, December 9, 2010
ඉන්නට ඇත්නම් ඔබ ළඟ.....
ගැහි ගැහී ගුලිවී
සීතලෙන් මිරිකෙමින්
ගතට දැනෙන මහන්සිය
ඉවසාගත හැකිද
හිසට දැනෙන
බර ගතිය
නාසයට දැනෙන
තදගතිය
ඉවසා ගතහැකිද
මගේ රත්තරනේ.....
ලඟින් ඉඳගෙන
හෙමි හෙමින්
හිස පිරිමදිමින්
හෙදියක මෙන්
උවටැන් කරන්නට
ඇත්නම්
ඔබේ ළඟ දැවටෙමින් ....
ඔබේ ඔය දුක් ගොන්න
දෝතින්ම මම අරන්
ඔබේ හද මඩල මම
සැහැල්ලුව තබන්නම්......
Wednesday, November 3, 2010
නිහඬ බව.........
කෙහෙරැල් රොදක්
ඔහු මුහුණේ දැවටුණත්,
කකුල මත අතක්
තදකර තැබුවත්
ගල් ගැසී සිටින්නේ
ඇයි දැයි........
කෙසේවත් ඉවසිය හැකිද
ඒ නිහඩ බව
නැත හොරැහින් හෝ
ඇය දෙස බැලුවේ
ටිකවේලාවක් ඇයද
කේන්තියත් දුකත් අතර
ගැඹුරු සිත් පත්ලේ කිමිදී
සොයන්නට වූ
ඒ පිළිතුර වූයේ........
මා හමුවන්නට නැවත
එන්නට එපා යැයි
මුමුණමින් කියන්නටය
හිස වැනුවත් ඔහු
කුමක් කීවාද යැයි
සිතා ගත නොහැකි විය
කිසිත් ඇයහට
එහෙත් තවත් වෙලා
ගල් ගැසී දෙදෙනාම සිටින්නේ
කිසිවක් කර කියාගත
නොහැකිව
ඉවසිය නොහැකි
කෝප දුකිණි.....
Friday, October 29, 2010
මෙවන් සිතක්..........
Thursday, October 28, 2010
සෙනෙහස් බඳුන......
පුරවා සෙනෙහස
වීදුරු බඳුනකට
කාලයක් තිස්සේ........
ඉරිතැළුනද
විටින් විට සෙනෙහස් පිරුණු
වීදුරු බඳුන,
පිරියම් කරමින්
මෙතෙක් කල්
පුරවාගත් ඒ සෙනෙහස් බඳුන
ඉරිතැලී බිඳී ගියේ මන්ද?
ඒත්..........
සෙනෙහස් බඳුන බිදී ගියද
තවමත් අවට ඉතිරිව ඇත
සෙනෙහස් බිඳක් හෝ....
ඒ සෙනෙහස් බිඳ
මහා ගංඟාවක් සේ සෙනෙහස
ගලාවිද
ඒ සෙනෙහෙ බිඳත්
වාෂ්ප වී යාවිද?
නැතිනම්
සදාකල් ඒසෙනෙහස් බිඳ පමනක්
සිතෙහි ලැගුම් ගනීද...?
Tuesday, October 19, 2010
දුප්පත් කොල්ලා........
තිබුණද පා දෙකම
ඔහු හට
පාවහන් දැම්මේ
දෑතෙ මන්දැයි ...
එහෙත්
සිහිවිකල් නැත
කිසි දිනක ඔහුගේ,
දෙපා යුග විකලවයි ඇත්තේ
ලෙලි ගැසෙන මුත්
වාරු දෑතම
දෑතෙ පාවහන් දමා ඇත්තේ .....
දෑත බිම තබා
යන්නෙ පැන පැන ....
මහ පොළොවෙ ඇදි ඇදී....
එසේ පැන පැන
යන ගමන් ඔහු
අතක් දිගු කොට
හිසත් නමලා
යමක් ඉල්ලා
හිඟමනේ යයි ......
මෙය බලන්ගොඩ නගරයේ එක් සත්යය සිදුවීමක් ඇසුරිණි...
Sunday, October 17, 2010
මගේ රන් පුන් සඳේ.......
Thursday, October 14, 2010
මල් පොහොට්ටු.........
බලාපොරොත්තු............
Thursday, September 30, 2010
ළමා ළොව..........
වැලි සෙල්ලම් බත් උයල
කෝන් පිටිටු ඉදවාපු
කුඹුරෙ පිදුරුගොඩට ගොස්
පිනුමි කරනම් ගැහුව
කැලෑ රොද පීරලා
අඹ රඹුටං දං කෑව
දුව පැණ නැටුව අපෙ ළමා කාලය
නැත නැවත කවදා එන්නෙ
කිසිම දින කිසිවෙකුට ...............
දැන් ඇත පොඩ්ඩන්ගෙ
සෙල්ලම් තුවක්කු
කාර් ගේමි කාර්ටූන්
රජකරයි ළමා ලොව
ගිළ දමා එළිමහන්
නිදහස .....
අත් පා සොළවන්න
නටන්නට පනින්නට
කළක් නැත ළමා ලොව
පොත පතට හිර වෙලා
අද වගේ එක් දිනක්
සෑහේද ළමයින්ට
ළමා ළොව ජය ගන්න
කිමිදැයි යන්නේ ගම් බලා.........
සොයයි දඩිබිඩියේ
කිසිවක්
අතපතගසා තම බෑගය තුළ........
සෙයූදේ හමුනොවූවද,
නොයිවසිල්ලෙන්
යලියලිත් සොයන දෑ
කුමක්දැයි.....
ඇදෙයි නුදුරින්
බස් රියක්
අදහගනු නොහැකි විය,
තවත් නැත
අතට හසුවුයේ......
තිබුනෙ එපමණයි
සන්තටම ඇය ළඟ,
නෙත් යොමා
බැලූ සඳ
බෑගයට
විෂ්මයකි ........
අනේ එම කබල් බෑගයෙහි
කපල්ලෙකි පොළව පෙණෙනා .....
Monday, September 27, 2010
සති පොළදා........
පෙරදා රැයේ නොනිදා
බතක් බැඳගෙන
උදේම ඇවිදින්
අහුරා හිමි තැනම
ඇයගේ බඩු පොදිය ......
කෑගසා ගිරිය පුප්පා
එදා වේල සොයන්නට
පැමිණි ඇය.........
නැවත යන්නේ
සතිපොළ හමාර වූ විටය
ඇගේ සිඟිති දියණිය
වැට අයිනට ඇවිත්
දෙනෙත් අයමින්
බලා සිටින්නේ
මව එනතුරුය............
මවගේ හිස මත ඇති
බඩු පොදිය දැක
ටිකිරි සිනා රැළි නංවන්නේ
චූටි දුවට
සෙල්ලම් බඩු ගෙනාවැයි සිතාය............
එහෙත්,
විකුණාගත නොහැකි බඩු දැක
ටිකිරි සිනා මුව මුකුළිතව
නෙත කඳුලින් බර විය........
Sunday, September 12, 2010
ඩෙංගු විෂ.........
මුලු මුලුව සැගවී
ඇඳිරියෙහි එළියට පනින
කුණු කණුව කියමින්
කරච්චල කෙඳිරිල්ල
ඇග වටේ ඇවිදින්
රිදුම්දී සිපගන්න
ආදරෙයි කියමින්
විෂ දළ වලින් විදින.....
තිගැස්සී අතින් දී පහරක්
චටස් ගා මැරූවද
ඇග පුරා පැතිර යයි
ඩෙංගු මදුරුවාගේ විෂ
බෙහෙත් දී සුව කළත්
යම් අයෙක්,
නැත බෙහෙත් ඔරොත්තුව
සුවකරන්නට අයෙක්
මෙළොවින්ම සමු අරන්
නෙත්පියූ ඒඅයට
හදවතින්ම පිං දෙමු
මෙවන් දුක් නොවන්නට .............
Thursday, September 9, 2010
අපේ අම්මාවරු...................
Wednesday, September 8, 2010
දුක් උසුලන පියවරු............
නෙතුපියන් යට
කඳුලු සඟවා
සිනහ මුව ලොවට පෙන්වා
දරා සිටියද හිස මත
මහමෙරක් දුක් ...................
නොපෙන්වා එය
කිසිම කෙනෙකුට
ඉඳීවි සැහැල්ලුවෙන් මෙන් ...........
ලොවම නිදි ගත් රැයේ අවදිව
නෙතුපියන් යට
නිදන් කළ කඳුලින්
දෙකම්මුල සෝදා
දුක් කන්ද
දියකර දමන්නට
දරන වෑයම
කවදා නිම කරන්නද
රත්තරං පියානණි ..............
Tuesday, September 7, 2010
දැන් කාලේ කොල්ලෝ..........
Wednesday, September 1, 2010
විකසිත මල් හා පරවූ මල්.....
Wednesday, August 25, 2010
නුඹ කවුද..?
Thursday, August 19, 2010
ආදරය වෙනස් වූවිට දී.......
Wednesday, August 18, 2010
දුක........
Tuesday, August 3, 2010
සුවඳ මලක්..........
සිතක අරුම......
Monday, August 2, 2010
වරද සඟවාගත නොහැක.....
Wednesday, July 28, 2010
Tuesday, July 27, 2010
හාතවාරි කටු ඇනුණා........
ඇඟේ ලේ වඩවා
හොඳින් උස් මහත් කරවා
මන්දැයි වෛර කෙරුවේ
කිම්දැයිමගෙන් වුණු වරදා......
ගියේ කළගුණ සළකන්යි
ළඟ ඇති වල් ගලවන්නයි
වුනේ කටු ඇනගන්නයි
නැවත ලේ ටික දෙන්නයි
සියුමැලි සුළැඟිල්ල තුළටම .....
කිඳවා ඔබේ කටු තුඩ
නුබම දුන් ලේ
නැවත ගත්තේ මන්ද?
සොළවන්නවත්
නොහැකි විය
සියුමැළි සුළැඟිල්ල
ඇත ඉදිමී රිදුම් දෙමින්
මන්ද මෙවන් ශාපයක්......
හාතවාරි කටු ඇනුණා........
ඇඟේ ලේ වඩවා
හොඳින් උස් මහත් කරවා
මන්දැයි වෛර කෙරුවේ
කිම්දැයිමගෙන් වුණු වරදා......
ගියේ කළගුණ සළකන්යි
ළඟ ඇති වල් ගලවන්නයි
වුනේ කටු ඇනගන්නයි
නැවත ලේ ටික දෙන්නයි
සියුමැලි ඇඟිල්ල තුළටම .....
කිඳවා ඔබේ කටු තුඩ
නුබම දුන් ලේ
නැවත ගත්තේ මන්ද?
සොළවන්නවත්
නොහැකි විය
සියුමැළි ඇඟිල්ල
ඇත ඉදිමී රිදුම් දෙමින්
මන්ද මෙවන් ශාපයක්......
Thursday, July 22, 2010
නෙළන්නට නොහැකිවුණි........
විලක් අඅසලට ගියෙමි
දිනකදි....
පිපී ඇත එවිලෙහි
නෙළුම් මලක් ලස්සන
එමලමට සිනාසුණි,
මමද එයට සිනාසුණි
මල හා මා ටික දිනක්
එකිනෙකට බලාසිටියා....
කතා කෙරුවා.....
දියෙහි ගැඹුර
මා දැන සිටියා
ඒත්.......
නොදනී මා පිහිනන්නට
එනිසාම,
නෙලන්නට නොහැකි වුණි
එවිල මැද ඇති
නෙළුම් මල,
දුක්සුසුම් මැද
තනිවුනෙමි
වෙර දරමි ......
සිත සනසගන්න්ට.....
Tuesday, July 20, 2010
අන් සතු විය..
මහා ගංඟා පීනලා
ඟං පත්ලෙ කිමිදිලා
සොයා ගත් ඒ මැණික
පැහැපත්ය යහගුණය,
එළිය විය ඒ මැදුර
සිතුමිණ සේ දිළෙන...
කල් යත්ම ඒ මැණික
ගුණද පැහැපත් බවද
අඩුවීය ටිකෙන් ටික,
ඉරි තැලී ගියෙ මන්ද
අඳුරු විය ඒ මැදුර,
ඔහුගෙ ආදර මැණික
හොරෙන් ගෙන
වෙන අයෙක්,
ඟං පත්ළෙ හා
ඔහුගෙ සිත් පත්ළෙ
නැත කීවෙ ගුණ යමක්
කිසිම දින ඒම මැණිකෙ
ඵලක් නැත එයින් දැන්...
Monday, July 19, 2010
Sunday, July 18, 2010
වැසි දින මව හා මා...
Tuesday, July 13, 2010
අදරින් අමතමි....
පැහැසර අරණ නමින් නව බ්ලොග් අඩවියක්..
Subscribe to:
Posts (Atom)