වාසනාවේ.......

කඳුළු අතරින් සිනාසෙන

මව්වරුන් ළොව වාසනාවන්

නුඹයි ළොවටම දිරිය දෙන්නේ

නුඹේ ශක්තිය වාසනාවන්...........

හාතවාරි කටු ඇනුණා........

ඇ‍‍ඟේ ලේ වඩවා

හොඳින් උස් මහත් කරවා

මන්දැයි වෛර කෙරුවේ

කිම්දැයිමගෙන් වුණු වරදා......

ගියේ කළගුණ සළකන්යි

ළඟ ඇති වල් ගලවන්නයි

වුනේ කටු ඇනගන්නයි

නැවත ලේ ටික දෙන්නයි

සියුමැලි සුළැඟිල්ල තුළටම .....

කිඳවා ඔබේ කටු තුඩ

නුබම දුන් ලේ

නැවත ගත්තේ මන්ද?

සොළවන්නවත්

නොහැකි විය

සියුමැළි සුළැඟිල්ල

ඇත ඉදිමී රිදුම් දෙමින්

මන්ද මෙවන් ශාපයක්......

හාතවාරි කටු ඇනුණා........

ඇ‍‍ඟේ ලේ වඩවා

හොඳින් උස් මහත් කරවා

මන්දැයි වෛර කෙරුවේ

කිම්දැයිමගෙන් වුණු වරදා......

ගියේ කළගුණ සළකන්යි

ළඟ ඇති වල් ගලවන්නයි

වුනේ කටු ඇනගන්නයි

නැවත ලේ ටික දෙන්නයි

සියුමැලි ඇඟිල්ල තුළටම .....

කිඳවා ඔබේ කටු තුඩ

නුබම දුන් ලේ

නැවත ගත්තේ මන්ද?

සොළවන්නවත්

නොහැකි විය

සියුමැළි ඇඟිල්ල

ඇත ඉදිමී රිදුම් දෙමින්

මන්ද මෙවන් ශාපයක්......

නෙළන්නට නොහැකිවුණි........

විලක් අඅසලට ගියෙමි

දිනකදි....

පිපී ඇත එවිලෙහි

නෙළුම් මලක් ලස්සන

එමලමට සිනාසුණි,

මමද එයට සිනාසුණි

මල හා මා ටික දිනක්

එකිනෙකට බලාසි‍ටියා‍....

කතා කෙරුවා.....

දියෙහි ගැඹුර

මා දැන සිටියා

ඒත්.......

නොදනී මා පිහිනන්න‍ට

එනිසාම,

නෙලන්න‍ට ‍‍නොහැකි වුණි

එවිල මැද ඇති

නෙළුම් මල,

දුක්සුසුම් මැද

තනිවුනෙමි

වෙර දරමි ......

සිත සනසගන්න්ට.....

අන් සතු විය..

මහා ගංඟා පීනලා

ඟං පත්ලෙ කිමිදිලා

සොයා ගත් ඒ මැණික

පැහැපත්ය යහගුණය,

එළිය විය ඒ මැදුර

සිතුමිණ සේ දිළෙන...

කල් යත්ම ඒ මැණික

ගුණද පැහැපත් බවද

අඩුවීය ‍ටිකෙන් ටික,

ඉරි තැලී ගියෙ මන්ද

අඳුරු විය ඒ මැදුර,

ඔහුගෙ ආදර මැණික

හොරෙන් ගෙන

වෙන අයෙක්,

ඟං පත්ළෙ හා

ඔහුගෙ සිත් පත්ළෙ

නැත කීවෙ ගුණ යමක්

කිසිම දින ඒම මැණිකෙ

ඵලක් නැත එයින් දැන්...

විෂම ලොව...

අහස් වියන යට

පොළෝ තලය මත

අප වසනා ලොව

විෂමය සැම දින...

අළුත් දෑ ඇති වෙලා

පරණ දේ නැති වෙලා

මියැදෙමින් මනුදම්

ලියලමින් අමනුස්කම්

සතුට දයා කරුණා ,

මෛත්‍රීය

මිරිකාලමින් නැගෙන

දුක් වෛර ක්‍රෝධ

ඇත ජයගෙන

නිසි ලෙස,

දුකකි මෙලොව

සැම දින දිවියම

සිතා බලනණු මැන

සත්තකි එය...

වැසි දින මව හා මා...

සීතල මීදුමේ සිටින විට

ඔ‍බෙ තුරුළෙ|

උණුසුම දැනේ මට

මගෙ මව්ණි නිබදවම...

ඔබේ ඔය හද රාවෙ

මගෙ සවන ඇසෙන්නේ

තදකර ගනී මා

තවත් පපු තුරුල්ලට...

මගෙ හිසින් බේරෙනා

වැහි බිංදු දෙස බලා

සාරි පොට ගෙන අතට

මගේ හිස පිස දමයි...

දයා කරුණා ගුණෙන්

ඔබේ ඔය සිත තෙමේ

නොතෙමෙයි වැසි දි‍යට මා

ඇගෙ උතුම් ගුණ නිසා...

අදරින් අමතමි....

කුසුම් මිටක් ‍ගෙන

පහනක් දල්වා

බුදු ගුණ ගයමින්

බුදු හිමි නැමද...

මා ඇතිදැඩි කළ

දිවිය එළිය කළ

මව්පිය ‍‍‍දෙපළ

අදරින් නැමද...

ගුණ නුවණ පාදමින්

යහමග යවන ගුරු මව්පියන්

අදරින් නැමද...

සියලු ලොකු කුඩා

අයෙක් වේනම්

මා දිරි ගැන්වූවන්

අදරින් අයදිමි...

සිත පුරවා ගත්

සෙනෙහස්

බැතියෙන්...

පැහැසර අරණ නමින් නව බ්ලොග් අඩවියක්..

පැහැසර අරණ නමින් කවි සංකල්පණා වලින් පිරුණු නව බිලෝග් අඩවියක් අද සිට ආරම්භ කරම්. මම අනෝම් ප්‍රියන්ති ගමගේ වෙම්. මම බළන්ගොඩ ප්‍රදේශයේ සිට ඔබට මෙම බිලෝග් අඩවිය ගෙන ‍ඒමට අදහස් කරමි. මාගේ කවි, නිසදැස් පිළිබද ඔබගේ අදහස් යොමු කරන්න.